انسان، این برترین آفریده ی خدا دارای چنان سرمایه های درونی است که می تواند با بروز این استعدادها به جایگاهی برسد که فرشتگان اجازه ورود به آن مقام را ندارند. در مقابل، او می تواند به سمت خوی درندگی و پست ترین جایگاه ها نیز برود و چنان رفتار کند که درندگان به او با تعجب نگاه کنند. در واقع، ابعاد وجودی انسان شامل لایه های متنوع است که در آن محبت، نوع دوستی، ایثار، مهربانی، صداقت و یا صفاتی مانند کینه ورزی، خودخواهی، خودبینی، خشم و دروغ نهفته است. آنجه مهم است بهتر است بپذیریم که به جز معصومین که انسان های برگزیده خدا در زمین هستند، بقیه انسان ها حتی شخصیت های شناخته شده، چهره های ماندگار و قهرمان ها در کنار همه شاخصه های برجسته دارای ضعف هایی هستند و ممکن است دچار اشتباه هایی شوند. این اشتباه ها می تواند نتیجه ممکن الخطا بودن فردی باشد و یا در نتیجه در ارتباط قرار گرفتن با دیگران باشد. به ویژه، با مطالعه تاریخ می توان دریافت که برخی از بزرگان هم که اسطوره شده اند خطا داشته اند و این خطاها به خاطر توجه کمتر یا عدم توجه به ابعاد وجودی آدم هایی بوده که پیرامون آنها بوده اند. یک نمونه امیر کبیر است. این شخص مهم و ارزشمند در تاریخ ایران، اشتباهش این بود که مهد علیا از او کینه به دل گرفت. سرانجام هم او با همکاری برخی از نزدیکانش و فشار وارد کردن به ناصرالدین شاه دستور قتل امیر کبیر را از شاه جوان، اگرچه در حال مستی گرفت. ناصرالدین شاه هم اشتباه کرد زیرا به اطرافیانش که نیات بدی داشتند زیاد میدان داد. بنابراین، خیلی مهم است که یک فرد مسئول، یک شخصیت شناخته شده و آدم هایی که کارشان را دیگران در سطح ملی و جهانی می بینند، دوست و دشمن خود را بشناسند. شاید خیلی وقت ها این کار سخت باشد، اما مشاوره با بزرگان و توجه به رفتار افراد، نیات و انگیزه های آنها و شناسایی عکس العمل آنها در موقعیت های حساس می تواند به این امر کمک کند.
اگر فرد یا گروهی شخصیت دیگران را تخریب می کنند و با شایعه پراکنی و حربه های دیگر می خواهند جای حق و باطل عوض شود، بطور یقین اگر روزی منافعشان به خطر افتد بر علیه کسانی که خود را دوست آنها می دانند این کار را انجام خواهند داد. از آدم های منافق باید دوری کرد.
همیشه آدم های فرصت طلب از شخصیت های شناخته شده برای رسیدن به منافعشان سوء استفاده می کنند. آنها مدتی پیرامون این افراد می گردند. به ویژه در زمانهایی که این شخصیت ها گلایه هایی دارند و به آنها کم توجهی شده و یا آنگونه که انتظار داشته اند به آنها احترام گذاشته نشده است. چه انسان هایی که می توانستند برای همیشه ماندگار باشند اما با یک اشتتباه که در نتیجه ارتباط با افراد با نیات بد بوده، مسیرشان عوض شده و حتی از روی ناراحتی و لجبازی علیه نظام سخن گفته اند. آنها سال ها نام ایران را در جهان پرآوازه ساخته اند، اما افراد با نیات بد از آنها در صحنه ت سوء استفاده کرده اند. با این همه، هیچ وقت دیر نیست. دشمن را هر وقت بشناسی می توانی دست رد به سینه اش بزنی. اگر فرهنگ عذرخواهی در جامعه رواج یابد خیلی از این مشکلات حل می شود، کینه رشد و بروز نمی کند. هر انسان به منزله یک کتاب است که باید ورق های آنرا که همان ابعاد وجودی اوست با دقت نگریست و مطالعه کرد. مهم است که اگر فردی خطا کرد و خطایش را پذیرفت، تنها نماند. این روزها بعضی ها هرکاری دلشان بخواهد انجام می دهند و حقوق مادی و معنوی دیگران را هم ضایع می کنند، اما آزادانه در همه جای دنیا رفت و آمد می کنند و از کرده های خود خشنود هم هستند. چه بسا طرفدارانی هم دارند و حمایت می شوند. اما اگر یکبار یک شخصیت شناخته شده ناخواسته و یا از روی عدم آگاهی و درنتیجه تشخیص نادرست دوست و دشمن مرتکب یک اشتباه شود همه درباره او اظهار نظر می کنند. این به دور از مردانگی ایرانی است و باعث می شود حتی اگر او بخواهد به کرده خودش فکر کند و عذرخواهی کند اینکار را انجام ندهد. بیگانگان و دشمنان ایران نیز در این اوضاع پیرامون او رژه می روند و از او حمایت می کنند. در این شرایط این شخصیت ها بهتر می بینند که در غربت و به دور از مردم کشورشان زندگی کنند. آنها متعلق به ایران هستند و نخست باید از تجربه، هنر و اندیشه شان برای بروز استعداهای انسانی در ایران استفاده شود.
هوای همدیگر را داشته باشیم، نگذاریم بیگانگان در لحظه های حساس هوادار هنرمندان، دانشمندان، قهرمانان و چهره های ماندگار ما شوند.
درباره این سایت